Νηρηίδες
Οι
Νηρηίδες, , που λατρεύονταν ως θεές της
ήρεμης θάλασσας, φιλικές προς τους
ανθρώπους κατά την ελληνική μυθολογία,
ήταν νύμφες, που προσωποποιούσαν τις
καταστάσεις και τα χαρακτηριστικά της
θάλασσας. Ήταν κόρες του Νηρέα και της
Ωκεανίδας Δωρίδας και εξ αυτής εγγονές
του Ωκεανού.
Οι
Νηρηίδες ζούσαν στο βυθό της θάλασσας,
στο παλάτι του πατέρα τους και περνούσαν
τη μέρα τους κολυμπώντας και παίζοντας
με δελφίνια, ή καθισμένες σε χρυσούς
θρόνους ή βράχους τραγουδώντας και
υφαίνοντας ή στεγνώνοντας τα πλούσια
και μακριά μαλλιά τους. Δεν επέτρεπαν
σε καμία θνητή να παραβάλλεται με αυτές
στην ομορφιά. Είχαν τη δύναμη να ταράζουν
τη θάλασσα αλλά και να την ηρεμούν.
Γενικά ήταν πάντοτε περιχαρείς για την
αθανασία τους και συνόδευαν τα άρματα
των ενάλιων θεών.
Οι
πιο γνωστές από αυτές είναι η Αμφιτρίτη,
η οποία ήταν γυναίκα του Ποσειδώνα και
μητέρα του Τρίτωνα, η Θέτις , η Ψαμάθη
και η Γαλάτεια .
Και
κάποιες πιο γνωστές οι
Αμφιτρίτη,
Γαλάτεια, Γαλήνη, Γλαύκη, Ερατώ, Μελίτη,
Νημερτής,
Η
Γλαυκή ήταν η προσωποποίηση των γλαυκών
υδάτων, δηλαδή των ανοιχτόχρωμου γαλανού
νερού της θάλασσας.
Σύμφωνα
με την παράδοση όλες, ήταν ιδιαίτερα υπερήφανες
για την ομορφιά τους.
Η δική μου νεράιδα της θάλασσας είναι η Γλαύκη που ντύθηκε στολίστηκε και πήγε να στολίσει το δωμάτιο μιας όμορφης μικρούλας!
Το πρόσωπό της "αγαλματένιο" από γύψο, το φόρεμά της αέρινα φύλλα γάζας και τα μαλλιά της από σχοινί σαν τα σχοινιά των ψαράδων που προσπαθούν να "κρατηθούν" από γοργοτάξιδα δελφίνια!
Αφιερωμένη για τις αγωνίες όλων των μανάδων του κόσμου!
